بسم الله الرحمن الرحیم

بعد از این طرح آسمانی می خواهیم مقاصد دعا کردن برای تعجیل در فرج را در این جا مطرح کنیم...

دعا کردن هم مراتب و مقصدهایی دارد که در کتاب مکیال المکارم به 3 مقصد اشاره کرده که ما قسمت قسمت در این جا می آوریم

مقصد اول ( 16 مرحله)

یکم: مداومت و بسیار دعا کردن برای تعجیل فرج مولایمان می‌باشد.

دوم:‌شایسته و موکد است که دعا کننده خودش را از آن چه مانع از قبولی عبادت است پاک نماید و نفس خویش را از خوی ناپسند و رفتار زشت و کارهای ناروا تهذیب کند‏ و از محبت دنیای پست و تکبر و حسد و غیبت و سخن‌چینی و مانند آن‌ها بپرهیزد.

 زیرا که دعا از مهمترین عبادت‌های شرعی است. به ویژه دعا برای تعجیل فرج مولایمان حضرت حجت و خواستن ظهور و عافیت برای آن جناب و نیت فرد باید با اخلاص تمام باشد و از آلایش‌های نفسانی و هواهای شیطانی باید پاک باشد.

سوم: کمال ثواب‌ها و مکارم یاد شده بستگی به تحصیل تقوی دارد.

همان گونه که خداوند تعالی می‌فرماید درسوره مائده:‌ آیه 27 خداوند فقط از تقوا پیشگان می‌پذیرد و همان گونه که تقوا درجات و مراتب مختلفی دارد بنابراین هرکس تقوای قوی‌تر داشته باشد نتایج نیک و مکارم حاصله برای او از آن دعا کامل‌تر و بارزتر خواهد بود.

چهارم: ثواب و آثار و نتایج بر کثرت دعا کردن برای تعجیل ظهور و فرج آن حضرت مترتب می‌شود‏ چه با زبان فارسی و چه با زبان عربی و یا زبان‌های دیگر دعا کند و به فرموده آن حضرت: بسیار دعا کنید برای زودتر شدن فرج و به فرمایش امام حسن عسگری: و او را به دعا کردن برای تعجیل فرج آن حضرت توفیق دهد.

پنجم: دعا کردن فرقی ندارد که به نظم باشد یا به نثر‏‏ چنان که تفاوت نمی‌کند که عبارت دعا را خود دعا کننده انشا کرده باشد یا غیر او.

ششم:‌ جایز است کسی که آشنا به زبان است و چگونگی دعا را می‌داند به زبان عربی دعایی تالیف کند.

به روایتی در بحارالانوار از امیر المومنین نقل است که :‌رسول خدا فرمودند: به درستی که دعا بالا را رد می‌کند هرچند که وقوع آن حتمی شده باشد.

هفتم: آیا گذراندن دعا از دل بدون این که بر زبان آید کفایت می‌کند یا نه؟

ظاهراَ کافی نیست. چون به نظر اهل عرف و زبان عربی عنوان دعا بر آن صدق نمی‌کند.

در اصول کافی از زراره از امام باقر یا صادق (علیه السلام ) آمده که فرموده: فرشته نمی‌نویسد جز آن چه را شنیده باشد ‏ و خدای عز و جل فرموده:‌خدای خود را در دل با تضرع و بیم یاد کن. پس ثواب آن ذکر را که از دل بگذرد جز خدای عز و جل کسی نمی‌داند.

هشتم: دعا در حال ایستادن بهتر از نشستن است و در حال نشستن بهتر از دراز کشیدن می‌باشد.

نهم : دعا به آن چه از امامان معصوم روایت گردیده بهتر و سزاوارتر است. خداوند در سوره نحل آیه 42فرموده است : پس از اهل ذکر سوال کنید. و همان طور که در تفسیر آمده ذکر، همان رسول خدا است .

نتیجه این که مقدم بودن انتخاب‌ دعاهای وارده از امامان بر دعایی که شخص با سلیقه و زبان خودش درست کند هیچ شکی ندارد و شبهه‌ای به آن راه نمی‌یابد.

جان کلام این که : دعا به معنی لغوی بر دو گونه است:‌

1- خواندن خدای تعالی به منظور درخواست از درگاه عزت و جلال او.

 2- فرا خواندن خلق خدا برای دعوت و هدایت آنان به سوی خدای عز و جل.

و همان که دعا را از دل و با حضور قلب باید خواند.